Η αρχική ιδέα του ανθρώπου για να πετάξει ξεκινάει παρατηρώντας τα πουλιά. Η επιθυμία είναι τόσο έντονη και αντανακλάται στην δημιουργία μύθων όπως αυτός του Δαίδαλου και του Ίκαρου, στο να φανταστεί τους θεούς του ιπτάμενους ή ακόμα και στην προσπάθεια κατασκευής πετομηχανών όπως αυτή του Ήρωνα από την Αλεξάνδρεια.
Το τεχνολογικό όραμα για πρώτη φορά έρχεται τόσο κοντά στην υλοποίησή του με τις ιδέες και τις κατασκευές του Leonardo da Vinci, ο οποίος μας κληροδοτεί τις πρώτες μηχανές οι οποίες δείχνουν να υπακούν σε αεροδυναμικούς κανόνες και να εκπέμπουν την ικανότητά τους για πτήση. Στα τέλη του 19ου αιώνα γίνονται οι πρώιμες προσπάθειες για την κατασκευή αεροπλάνων. Από τους πρωτοπόρους αυτούς ξεχωρίζει ο Otto Lilienthal ο οποίος καταφέρνει να πετάξει αρκετές μορφές με συσκευές τις οποίες απογειώνει τρέχοντας από λόφους και τις χειρίζεται είτε μετακινώντας το βάρος του. Η επανάσταση ξεκινάει όταν ο Francis Rogallo εργαζόμενος για την NACA πρόγονο της σημερινής NASA δοκιμάζει διάφορες πτέρυγες που μπορούν να μεταφέρουν φορτίο. Οι προσπάθειές ξεκινούν από την εξέλιξη των παιδικών αετών και καταλήγουν σε πλήρως λειτουργικές πτέρυγες εύκαμπτες και άκαμπτες. Η NACA δεν ήταν έτοιμη να αναλάβει ένα τέτοιο έργο και του προτείνει να δουλεύει τα σχέδιά του στον ελεύθερό του χρόνο. Αυτό ακριβώς κάνει ο Rogallo και καταλήγει να προτείνει το 1959 τις εξελίξεις των σχεδίων του σαν συστήματα ανάκτησης των οχημάτων επανεισόδου για τις πρώτες διαστημικές προσπάθειες.
Οι ιδέες του είναι τόσο πετυχημένες που όταν δημοσιεύονται φωτογραφίες από τις διαστημικές προσπάθειες είναι πολλοί αυτοί που προσπαθούν να τις αντιγράψουν.
Την δεκαετία του 1960 ένα δημοφιλές σπορ είναι το water ski με πολλούς φανατικούς οπαδούς. Κάποιοι ποιο τολμηροί φορούν αλεξίπτωτα ή παραλλαγές τους και ανυψώνονται πίσω από τα ταχύπλοα που τους ρυμουλκούνε.
Το 1945 προτείνει στην NACA σχέδια για την ρίψη φορτίων από αεροσκάφη τα οποία θα βασίζονται σε εύκαμπτες πτέρυγες οι οποίες θα βρίσκονται συσκευασμένες και θα χρησιμοποιούνται με τρόπο παρόμοιο με τα αλεξίπτωτα. Εκείνη την περίοδο ο John Dickenson. επηρεασμένος από τα σχέδια του Rogallo που βλέπει στις φωτογραφίες των εφημερίδων προσαρμόζει τα σχέδια ώστε να χρησιμοποιηθούν με ρυμούλκηση από σκάφη. Κάποια από τα σχέδια του είναι τόσο πετυχημένα που βγαίνουν στην παραγωγή, πάντα για χρήση στη θάλασσα. Δύο φανατικοί skier που χρησιμοποιούν τις συσκευές του Dickenson είναι ο Bill Moyes και ο Bill Bennett. Οι 2 Bill κάνουν φιγούρες που δεν ήταν δυνατό να γίνουν με άλλες αντίστοιχες συσκευές. Τα σχέδια των αετών βελτιώνονται σε σημείο που ο αετός μπορεί να ελευθερωθεί από το μέσο ρυμούλκησης και να πραγματοποιήσει πτήση κατολίσθησης έχοντας μάλιστα την ικανότητα χειρισμού για στροφές και έλεγχο ταχύτητας. Γίνονται ρεκόρ ύψους με ρυμούλκηση, ρεκόρ απόστασης με ρυμούλκηση, πτώσεις από αερόστατο.
Τότε είναι που η σχεδίαση της συσκευής έχει φτάσει σε σημείο που επιτρέπει να πραγματοποιηθούν τα τολμηρά σχέδια των 2 Bill για απογείωση από πλαγιά αντί για ρυμούλκηση. Άλλες πηγές αναφέρουν σαν πρώτο τον Bennett και άλλες τον Moyes.
Εκείνο το διάστημα δουλεύουν σαν showmen στην Αυστραλία και την Αμερική και την Ευρώπη. Αυτά γίνονται από το 1964 μέχρι το 1969. Σταδιακά ο πολλοί μυούνται στο νέο σπορ και η απογείωση από το βουνό γίνεται ο κανόνας. Διάφορα σχέδια αετών εμφανίζονται αλλά αυτό που κυριαρχεί είναι η απλότητα του αρχικού σχεδίου του Rogallo εξ’ αιτίας του οποίου η πτέρυγα αυτή αποκαλείται “Rogallo”. Τη δεκαετία του 1970 γίνονται οι πρώτες λέσχες, εθνικές ομοσπονδίες και το 1975 ο αιωροπτερισμός εγκρίνεται από την FAI (Διεθνής ομοσπονδία αεραθλημάτων).
Ελληνική Επιτροπή Αιωροπτερισμού
Τ.Θ. 702 62, ΓΡ, Αθήνα
Ελληνικό, Ελλάδα, 166 10
http://www.hang-gliding.gr
Ένας όμορφος τρόπος να απολαμβάνουμε και να φωτογραφίζουμε, τα βουνά μας, τα ποτάμια μας, τα δάση μας, τις λίμνες και τη θάλασσά μας, στην Ήπειρο. Φυσικά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ωραίο θα ήταν, να κάναμε μια προσπάθεια ίδρυσης τέτοιων συλλόγων και να δοκιμάσουμε τον αιωροπτερισμό στα μέρη μας. Γιάννης Βέλλης
